ஐந்தாகு சூத்திரம்
Mode of Enlightening
உணர்த்து முறையை
மருவிய பொறியில் ஒன்றும் மாபூதம் ஐந்தில் ஒன்றும்
கருவீகள் கான்கும் நீங்காக் கலாதிகள் ஐந்தும் கூடி
ஒருபுலன் நுகரும் இந்த ஒழுங்கொழிக் தயிரும் ஒன்றைக்
தெரிவுறா தவனொ மிந்தத் திரள்களும் செயலி லாவே. 63
The soul knows the external object with the help of one of the five senses and one of the five elements when the four mental faculties and the five reals beginning with kalai (inseparable from the soul during births) come into play. Without these implements acting in their order, the soul cannot know a thing, and these have no action without being energised by the soul.
தனக்கென அறிவி லாதான் தானிவை அறிந்து சாரான்
குனக்கறி விலாத வாயில் தான்௮றி யாது சாரத்
தனக்கென அறிவி லாதான் தத்துவ வன்ன ரூபன்
தனக்கென அறிவா னால்இச் சகலமும் நுகருந் தானே. 64
The soul, which cannot by itself know a thing, will not take up the implements of its own accord. The implements, being unintelligent, cannot attach themselves to the soul. It is through the self-intelligent God that the soul combines with the implements and experiences all things, identifying itself with the reals and assuming their form.
கண்டறி புலன்கள் காணும் கருத்தினால் ஒருத்தன் ஞானம்
கொண்டுளம் அறிய மென்னில் கொள்பவன் முதலியாகும்
மண்டிய உணர்வு யிர்க்கா மன்னிநின் றறியு மென்னில்
உண்டிட வேண்டு வானுக் கொருவன்வே றுண்ட லாமே. 65
If it is stated that just as the soul employs the senses for knowing a thing it uses God’s knowledge for the purpose, such an idea will imply that the soul is the master and divine intelligence is only an instrument in its hand. If, on the other hand, it is held that for the soul divine intelligence knows things by staying therein, it will imply that the soul does not know a thing for itself. It is just like saying that for one man who is hungry another man eats his food.
இருள்ஈனி இரவி தான்வம் திரித்தலும் இரவில் எண். ணும்
பொருள்கிலை கண்டு மாந்தர் பொருந்திடு மாறு போல
மருள் நிலை யெங்கும் நீங்க மஇழ்ந்துயிர் தன்னுண் மன்னும்
அருளையும் ஓழிய ஞாலத் தறிந்தவா றறியு மன்றே. 66
When the sun rises in the morning and drives darkness away, people directly see things which they wished to see in the night. Similarly, when by being attached to reals, the darkness encircling the soul fades away, soul gladly sees things for itself though it does not think of the grace of God which attached the reals to it, just as people seeing things in daylight do not think of the sun which supplied the light.
அறிந்திடும் மனாதி வாயி
லானவை அ௮வன்ற னாலே
அறிந்திடும் என்றும் ஒன்றும்
அறிந்திடா அவைபோல் யாவும்
அறிந்திடும் அறியுந் தன்மை
அறிந்திடா கன்மத் தொன்மை
அறிந்தவை நுகரு மாறும்
அருளுவன் அமலன் தானே. 67
The mental faculties perceive things with the help of the soul, but none of them knows how it is helped by the soul. Similarly, the soul, which knows things with the help of God, does not know how it is helped by God. It is God who enables the different souls to know and experience things according to their past karma.