Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Eleventh Sutra

பதீஜேன்ருஞ்‌ சூத்தீரம்‌

The Nature of the Perfected
அணைந்தோர்‌ தன்மை

இங்குறு மாயை சேரா வகைவினை திரி தத்தால்‌
நீங்கிட நீங்கா மூல நிஹறைஇருள்‌ இரிய கேயத (து)
ஓங்குணர்‌ வகத்த டங்கி உளத்துளின்‌ பொடுங்க நேரே
தூங்குவர்‌ தாங்க ஏகத்‌ தொன்ஷாயில்‌ துகளீ லோழரே. 93

The Perfected will keep clear of the evil Maya, three kinds of karma and the original bond of darkness and will get immersed in the Light of grace. They will then open their souls to the inflow of Divine Bliss and silently enjoy the same in the old adwaitic union with God untroubled by anything in the world.

குமிப்பிடம்‌ காலம்‌ திக்கா சனம்கொள்கை குலம்கு ணம்சீர்‌
சிறப்புறு விரதம்‌ சலம்‌ தபம்செபம்‌ தியானம்‌ எல்லாம்‌
மறுத்தற வொழிதல்‌ செய்தல்‌ மருவிடா மன்னு செய்தி
உறக்குறு பவர்போல்‌ வாய்மை ஓிஈ்‌ தவை ஓழிர்துபோ மே. 94

They are above space, time, quarters, yogic seats, doctrine, sect, quality, attachment to fame and reputation, fasts, rules of conduct, penance, muttering prayers or mystic words, meditation, and so forth, all of which are not willingly given up by them, but disappear like things in the hands of people who are in deep sleep.

அகம்புற மென்றி ரண்டால்‌ அர்ச்சனை புரியும்‌ இந்தச்‌
சகந்.தனில்‌ இரண்டு மின்றித்‌ தமோமய மாகி எல்லாம்‌
நிகழ்ந்திட மகிழ்ந்து வாழும்‌ ரீர்மையார்‌ போல ஞானம்‌
இகழ்ந்தகம்‌ புறம்‌எ னாத செம்மையார்‌ நன்மை யாரே. 95

In the world where God is worshipped either internally or externally, there are men, immersed in ignorance, who do not care for either, but altogether lead a sporting life; even like those men, the great ones immersed in spiritual wisdom have no distinction between subjective and objective, but remain ever realising God and enjoying His Bliss.


Abstract Meditation of the Perfected
ஞான யோகம்‌

அண்டமே விட௮ ஸஊைத்தும்‌
அனைத்தையும்‌ அண்ட மேவிக்‌
கொண்டல்போல்‌ எவையும்‌ ஞானங்‌
குறைவிலா நிறைத லாலே
கண்டதோர்‌ பொருளை அந்தக்‌
கருத்தினால்‌ காணில்‌ தானே
அ௮ண்ட௩ா யகனார்‌ மேனி
யாளதேல்‌ ஐய மின்றே. 96

The element of ether gives room for all things within its sphere and permeates them all. Similarly, God’s wisdom is overwhelming and all-pervading. In its light when things are seen by the Perfected, they become enshrouded with divine grace, the realization of which leads them to the final goal. (This is how Jivan Mukta, the Perfected, should regain the highest state of realization if he slips from it.)


Subjective and Objective worship by the Perfected
ஞானக்‌ கிரியை

மண்முதற்‌ கரண மெல்லாம்‌
மறு௮சத்‌ தாக்கி ஞானக்‌
கண்ணினில்‌ ஊன்றி அந்தக்‌
கருத்தினால்‌ எவையும்‌ நோக்கி
எண்ணிஅஞ்‌ செழுத்து மாறி
இறைகிறை வுணர்ந்து போற்றல்‌
புண்ணியன்‌ தனக்கு ஞானா
பூசையாய்ப்‌ புகலு மன்றே. 97

Reals (Tatwas) from the earth up-ward should be looked upon as impermanent and vanishing in the light of God’s grace, and sheltering under that grace, everything that happens to strike the mind must be looked at through the eye of Divine Grace. In addition, if the meaning of the holy five letters, in the God-ward form, be meditated upon, the Omnipresence of God will be realized, and He may be worshipped as such. It is their spiritual worship.


Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Tenth Sutra

பத்தாஞ்‌ சூத்தீரம்‌

Supreme gain
ஆன்ம லாபம்‌

பொற்பூறு கருவி யாவும்‌ புணராமே அறிவி லாமைச்‌
சொற்பெறும்‌ அதீதம்‌ வந்து தோன்றாமே தோன்றி கின்ற
சிற்பர மதனால்‌ உள்ளச்‌ செயலறுத்‌ திடஉ இக்கும்‌
தற்பர மாக நிற்றல்‌ சாக்கிரா தீத்‌ தானே. 80

The highest state of pure consciousness in waking moments is attained when the soul is not affected by any of the implements, when it does not sink into unconsciousness and when, submitting itself fully to the control of the highest wisdom realized, it gives up its egoistic efforts, identifying itself with the supreme Being, whose vision it then commands.

ஓடுங்கிடா கரணம்‌ தாமே ஓடுங்குமா றுணர்ச்‌ தொடுக்க
ஒடுங்கிடும்‌ என்னில்‌ கின்ற தொடுங்கிடா கரண மெல்லாம்‌
ஓடுங்க ஓடுங்க உள்ள உணர்வுதா ஜெறியும்‌ வேரும்‌
ஓூங்கிடின்‌ அன்றி மற்ற உண்மையை உணரொணாதே. 81

The implements of knowledge playing then part during waking consciousness will not by themselves cease to act. If it is said that the soul by its own intelligence knows the way how to subdue them, they cannot be subdued, for then the intelligence of the soul will endure, and egoism will be the result. Farther, when the implements cease to act, the soul will sink into ignorance. Therefore, unless the soul subdues them in a different manner by the help of God’s grace, it cannot realise God.

பற்றிடும்‌ கருவி யாவும்‌ பட.ர்க்துணர்‌ வளிக்குங்‌ கால
உற்றறிர்‌ திடுவதொன்றின்‌ உணர்வினின்‌ உண்மை யாகும்‌
மற்றது பகல்வி ளக்கின்‌ மாய்ந்திட வருவ துண்டேல்‌
பெற்றிடும்‌ அதனை மாயப்‌ பிறப்பினை அறுக்க லாமே. 82

When all the implements of knowledge help the soul to know things, it concentrates its attention on them and knows them pointedly. If that kind of finite knowledge fades in the light of God’s grace like a lamp before the sun, the soul will realize divine wisdom and be able to get rid of the bewildering births.

முந்திய ஒருமை யாலே மபொழிந்தவை கேட்டல்‌ கேட்டல்‌
சிந்தலை செய்தல்‌ உண்மை தெஸளிந்திடல்‌ ௮துதா றாக
வந்தவா றெய்தல்‌ நிட்டை ॥ருவுதல்‌ என்று நான்காம்‌
இந்தவா மடைந்தோர்‌ முத்தி எய்திய இயல்பி னோரே. 83

Listening to the words of God, coming as Guru as a result of penance accumulated during past births, meditating on the meaning of such words, getting a clear vision of the truth and realizing adwaitic union with God just as he has been in adwaitic union with the soul (Spiritual Tranquillity) are the four steps in spiritual wisdom the completion of which secures final salvation.


Spiritual Tranquillity
சான நிட்டை

பாசமா ஞானத்‌ தாலும்‌ படர்பசு ஞாவாத்‌ தாலும்‌
ஈசனை யறிய வொண்ணா திழை அருள்‌ ஞானம்‌ ஈண்ணித்‌
தேசு.றும்‌ அதனால்‌ முன்னைச்‌ சிற்றறி வொழிந்து சேர்ந்து
கேசமோ டூயர்ப ரத்து நிற்பது ஞான நிட்டை. 84

The Soul cannot see God with its finite conscience or self-conscience. Attaining the super-conscience vouchsafed by God, the soul should give up its finite conscience and get immersed in grace which will dawn upon it. Subsequently it should attach itself with love to the supreme Being sighted. This is called the Spiritual Tranquillity with God.


Easy means of attaining Spiritual Tranquillity
உபாய நீட்டை

விளம்பிய வகையில்‌ நிட்டை மேவீடல்‌ அறிதேல்‌ முன்னம்‌
அளந்தறி வளித்த வற்றின்‌ அளவும,ற்‌ றவற்றி னாலே
உளங்கொளுக்‌ தனையு முள்ள படியுமுற்‌ி றுணர்ந்துசெலஷ்வே
தளர்ந்திடா துவப்ப பற்றத்‌ தன்மைய தாகும்‌ தானே. 85

If that union is hard to attain, the soul should keep in view the limitations of the implements of knowledge, its own nature and the adwaitic union of God with the soul; and it should cherish a lasting love for God. Then it will be easy to realize the said state of Tranquillity.

பரவீக்கின்‌ மனாதி வேண்டும்‌ பயனிலை கரணம்‌ நீத்துப்‌
பாவிப்பன்‌ என்னில்‌ எனன பழுதுள பாவ கத்தால
பாவீக்க ஒண்ணா ளென்‌ று பாவீப்பன்‌ என்னின்‌ நீயென்‌
பாவிக்க வேண்டா ஆண்ட பரனருள்‌ பற்‌றினோர்க்கே. 86

If you intend to realize God by meditation, you require the use of mental faculties, which is no good since God is above these faculties. If you say that you will meditate without the use of faculties, you will conceive nothing and you will only sink into unconsciousness. If you say you will conceive of God as something inconceivable you realise nothing about Him. For those who have received the grace of God no such meditation or thought is required at all.

ஒன்‌ றிரண்‌ டாகி ஒன்றின்‌
ஓருமையாம்‌ இ’ுமை யாக
ஓன்றிலொன்‌ ற.மியும்‌ ஒன்றா
தென்னின்ஒன்‌ மாகா தீயின்‌
ஓன்றிரும்‌ புறமின்‌ இன்றாம்‌
உ9ரின்ஐம்‌ தொ.மிலும்‌ வேண்டும்‌
ஓன்‌ றிரநின்‌ றுணமு முண்ணனாக்‌
குவமை ஆணவத்தொ டடோன்றே. 87

If it is said that one Supreme Being has become two, God and soul, and that they unite, there should be no distinction between God and soul; if God and soul are different and become one in final Beatitude, it implies that one of them becomes destroyed; if God and sou! would not unite, there is no adwaitic union; and if the soul in union with God is said to be like the iron in the lire, it should possess all the powers of God and perform His five functions (which has been refuted). So, for the adwaitic union of the freed soul with God, the proper simile is the adwaitic union of the soul with its original bond, anavam.

அழிந்திடும்‌ பாசம்‌ என்னின்‌
நித்தமென்‌ றுரைத்தல்‌ வேண்டா
அழிந்திடா தென்னின்‌ ஞானம்‌
அடைவது கருத வேண்டா
அழிந்திடும்‌ சத்தி நித்தம்‌
அழிந்திடா ஓளியின்‌ முன்னர்‌
அழிந்தீடும்‌ இருளும்‌ நாசம்‌
அடைந்திடா மிடைந்தி டாவே. 88

If the dark bond can be destroyed it cannot be said to be eternal. But if it cannot be destroyed, we cannot think of obtaining divine wisdom. Therefore, what is destroyed is its potency, and not its entity. It is like the darkness which cannot stand before light, but which is not at the same time destroyed.

எல்லையில்‌ பிறவி நல்கும்‌
இருவீனை எரிசேர்‌ வித்தின்‌
ஓல்லையின்‌ அகலும்‌ ஏன்ற
உடற்பழ வினைக நடட்டும்‌
தொல்லையின்‌ வருதல்‌ போலத்‌
தோன்றிரு வினய துண்டேல்‌
அல்லொளி புரையும்‌ ஞானத்‌
தழலுற அறிந்து போமே. 89

The limitless store of the twofold karma which gives rise to births becomes impotent like fried seed. The karma for suffering which the existing body remains, continues to affect the body alone, and the karma for the future which may arise out of experience will be destroyed by the fire of wisdom, which is like bright sunlight dispelling darkness.


The Holy name of God
அஞ்செழுத்‌ தருள்‌ நீல

பந்தமா னவைஅ றுத்துப்‌ பவுதிகம்‌ உழலும்‌ எல்லைச்‌
சந்தியா தொ.றியா திங்குத்‌ தன்மைபோல்‌ வினையுஞ்‌ சாரும்‌
அந்தம்‌ஆ திகள்‌இ லாத ௮ஞ்செழுக்‌ தருளி னாலே
வந்தவா றுரைசெய்‌ வாரை வாதியா பேதி யாவே. 90

Even though the bonds of the soul are dissolved, their residue may persist so long as the elemental body moves in the world, just like the smell of asafoetida in a vessel from which it has been removed. To counteract the effect of the same, one should use the mystic name of God, the meaning of which has neither beginning nor end, as instructed by the divine Guru. Those who use it will not be affected or perverted by the residual effects of the bonds.

இருவெழுத்‌ தைந்தில்‌ஆன்மாத்‌ திரோதமா சருள்சி வஞ்சூழ்‌
குரநடு நின்ற தொன்றுர்‌ தன்மையும்‌ தொன்மை யாகி
வரு ம மிகுதி யாலே வாசி யில்‌ ஆசை யின்றிக்‌
கருவழிச்‌ சுமலு மாறுவ்‌ காதலார்க்‌ கோத லாமே. 91

Of the five letters of the Mystic spell Sivayanama (சிவாயநம), si (சி) represents God, va (வ) His grace, ya (ய) the soul, na (ந) the screening power of God, which involves the Maya and Karma, and ma (ம) the original bond, anava. The form, Sivayanama (சிவாயநம), in which God and His grace precede the soul while the screening Power and Anava recede, should be pronounced and not the other form, Namasivaya (நமசிவாய), in which the screening power and anava stand foremost; for, in- the latter case, the soul will get into the ways of the world and the whirl of births, without attaching itself to God and His grace. This truth may be revealed to the lovers of Salvation.

அசறு திரோத மேவா தகலுமா சிவமுன்‌ னாக
ஓசைகொள்‌ அதனில்‌ ஈம்மேல்‌ ஓநித்தரு ளோங்கும்‌ மீள
வாசியை அருளும்‌ மாய பற்றது பற்றா உற்றங்‌ (கு)
ஈசனில்‌ ஏக மாகும்‌ இதுஇரு எழுத்தின்‌ ஈடே. 92

Pronounce the form in which the letters for God and Grace stand first, in which case the screening power will destroy the potency of anava and turn into grace. Then with the help of Grace the soul will realise God and become one with Him. This is the purport of the five lettered mantram.


Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Ninth Sutra

ஒன்பதாஞ்‌ சூத்தீரம்‌

Purification of Soul
ஆன்ம சத்தி

புகலரும்‌ அசத்தர்‌ தம்பால்‌ பொருந்திய அலகை யேபோல்‌
அூலைமும்‌ உணரு மீசன்‌ அருளுயீர்‌ மேவ லாலே
சகலமும்‌ நிகழ வேண்டும்‌ தலைவன்‌ ஐ தொழிலும்‌ தானே
இகலற இயற்றல்‌ வேண்டும்‌ என்றது நன்றி யின்றே. 76

There is a view that, just as a feeble person possessed by a ghost does the valiant acts of a ghost, so the soul engrossed by the all intelligent grace of God should possess all the attributes of God and perform the five functions of His in the same manner as He does. This view is not correct.

இன்றுநோக்‌ குரை நடக்கும்‌
இயல்பிலோர்க்‌ இனைய வாய்ந்து
நின்றதோர்‌ அலகை நேர்ந்தால்‌
நிகழ்வதென்‌ அதுபோ லுள்ளத்‌(து)
ஓன்றிய உணர்வு தம்பால்‌
ள்ளது நிகழ்தீதும்‌ ஈசன்‌
தன்தொழில்‌ ஈடத்தும்‌ மேனி
தனக்கெனக்‌ கொண்டு தாவோ. 77

If a ghost possesses a blind or dumb or lame man, it cannot make him see or speak or walk; similarly, the omniscient grace of God which possesses the soul can only develop its innate powers and will not make it do the functions of God, which He does by taking any form He pleases.

இக்கிலை தன்னில்‌ மன்னி எய்திடும்‌ கலாதி போதம்‌
தன்னள வழிந்து நிற்கும்‌ தகவிலா மலங்கள்‌ நீத்த
அ௮க்கிலை கரணம்‌ ஆகா வகையதில்‌ அறிவ டங்க
மன்னிட. வியாபி யாய வான்பயன்‌ தோன்று மன்றே. 78

The soul, should understand the nature of the knowledge which it gets in its embodied state, through kalai and other Tatwas, and, reaching the state in which the base bonds are got rid of, it should take shelter under the grace of God so that it does not contact the said implements, and stay there with its intelligence illumined by It alone. Then the great gain of the omnipresent Bliss of God will be within the sight of the soul.

அடைபவர்‌ சிவமே யாகும்‌
அதுவன்றித்‌ தோன்று மென்ற
கடனதெ னென்னில்‌ முன்னம்‌
கண்டிடார்‌ தம்மைப்‌ பின்னும்‌
தொடர்வரும்‌ அருளி னாலும்‌
தோன்றுமா காணா ராயின்‌
உடையவன்‌ அடி.சேர்‌ ஞானம்‌
உணர்தலின்‌ றணைத லின்றே. 79

There is a theory that the soul becomes God himself. According to it the question is why God should appear to the soul as distinct from itself. The soul, in its state of bonds, cannot see itself. Even in the freed state if it cannot see itself in the light of grace, rarely secured, it is not possible to the soul to realize the wisdom which will enable it to reach the feet of God, and it will not attain the goal.


Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Eighth Sutra

எட்டாஞ்‌ சூத்திரம்

‌Effects of Divine Wisdom
ஞானவாய்மையின்‌ பயன்‌

தேசும மருவும்‌ ஆன்ம தெரிசனம்‌ ஆன்ம சுத்தி
சிலா ஆன்ம லாபம்‌ ஆகமூன்‌ ராகும்‌ மூன்றும்‌
பாசம தகல ஞானம்‌ பற்றல்தான்‌ பணியை நீத்தல்‌
ஏ௫ல்கே யத்த முந்தல்‌ எனும்‌இவற்‌ றடங்கு மன்றே. 71

Knowing the true nature of the soul, its purification and its faultless gain are the three results of attaining Divine wisdom. The first is effected by holding to wisdom as soon as the bonds are broken, the second comes in trusting to grace and giving up egoistic efforts and the third in sinking into the spiritual experience of the spotless Being perceived by wisdom.


Seeing the Nature of Soul

ஆன்ம தரிசனம்‌

கன்னறி வதனால்‌ ஏதும்‌ தனக்கறி வில்லை யேனும்‌
தன்னறி வாக எல்லாம்‌ தனித்தனி பயன ருந்தும்‌
தன்னறி வறியும்‌ தன்மை தன்னாலே தனைய றிந்தால்‌
தன்னையும்‌ தானே காணும்‌ தானது வாகி நின்றே. 72

Although the soul cannot by its own intelligence know anything, it acts under the impression that it knows things by itself and experiences the fruits of its action one by one. If by the help of Divine wisdom, it realises the use of such wisdom, it will, by identifying itself with it, know its own true nature.

தத்துவ மான வற்றின்‌ தன்இ$மகள்‌ உணருங்‌ காலை
உய்த்துணர்ந்‌ தீடஉ இப்ப தொளிவளர்‌ ஞான மாகும்‌
அத்தன்மை அறிய) மாறும்‌ அகன்றிட்‌ அதுவாய்‌ ஆன்மாச்‌
சுத்தமாம்‌ சுத்த ஞானத்‌ தொருமுதல்‌ தோன்று மன்றே. 73

When the soul investigates the true nature of Tatwas and understands them to be alien to itself, there will dawn on it the growing light of Divine wisdom, and if the soul is immersed in it, without attending to Tatwas, it will get purified; and, in the wisdom realised, the purified soul will have a direct sight of the one supreme Being.

உறைதரும்‌. உணர்வு மன்றி
அதன்‌ முதல்‌ உள்ளதென்றிங்‌(கு )
அறைவதென்‌ என்னில்‌ அண்ணல்‌
அருளெனு மதுவே யன்றி
நிறைலயாளி முதல தன்றி
நின்றிடா மிமல னாகும்‌
இறையவன்‌ முதல வன்றன்‌
இலங்கருள்‌ சத்தி யாமே. 74

If it is asked whether, apart from divine wisdom dawning on the soul, there is a supreme Being, the answer is that such wisdom is really the grace of god. The full light of the Sun has the sun as its source. Similarly, the spotless supreme Being is the source of grace and the bright grace is His power (Sakti).

சுத்தமாம்‌ சத்தி ஞானஞ்‌ ௪டராகும்‌ சவமொ நிந்தச்‌
சத்திதான்‌ இன்றாம்‌ முன்னைத்‌ தகவிலா மலங்கள்‌ வாட்டி
அத்தனை அருளும்‌ எங்கும்‌ அடைந்திடும்‌ இருள்‌ ௮கற்‌றி
வைத்திடும்‌ இரவி காட்டும்‌ வளரொளி போல்‌ கிழ்ந்தே. 75

The light of pure intelligence in God is called His power, i.e., Sakti. Without God that power does not stand alone. Just as the sunlight dispels darkness that pervades everywhere and shows the sun to us, so the light of Divine Grace dissolves the base bonds of darkness and delightfully shows the supreme Being to the freed souls.


Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Seventh Sutra

ஏழாக சூத்திரம்‌

பன்னிறங்‌ கவரும்‌ தொன்மைப்‌ படிகநீ டொனியும்‌ பன்மை
மன்னிலங்‌ இயல்பும்‌ தந்த வளரொளி போல வையம்‌
தன்னகம்‌ பயிலும்‌ ௩ற்சிற்‌ சடங்களின்‌ தன்மை தாவா
ஈன்ன்லம்‌ பெறநி றைந்த ஞானமே ஞான மென்பர்‌. 69

It is the great sunlight which gives the crystal its natural lustre and its power to reflect the colours with which it comes into contact. Just like the sunlight which fills all space, the divine intelligence pervades the world for the good of the soul, unaffected by the intelligent and unintelligent entities in the world illuminated by it. The wise name that intelligence alone as wisdom.

மாயைமா மாயை மாயா வருமிரு வினையின்‌ வாய்மை
ஆயஆ ருயிரின்‌ மேவும்‌ மருளெனில்‌ இருளாய்‌ நிற்கும்‌
மாயைமா மாயை மாயா வருமிரு வினையின்‌ வாய்மை
ஆயஆ ருயிரின்‌ மேவும்‌ அருளெனில்‌ ஒளியாய்‌ நிற்கும்‌. 70

When the soul is bound up with anavam, the dark bond, it is the nature of the pure and impure maya and the great karma to be elements of darkness, and when the soul is filled with the light of divine grace these will also be elements of light.


Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Sixth Sutra

ஆருஞ்‌ சூத்தீரம்‌

The Nature of Divine Wisdom

காட்டிடும்‌ கரண மொன்றும்‌ இல்லையேற்‌ காணொணாதாம்‌.
நாட்டிய இவற்றான்‌ ஞானம்‌ ஈஉணுகவும்‌ ஒண்ணா முன்னம்‌
ஈட்டிய தவத்தி னாலே இறை௮ரு ஞருவரய்‌ வந்து
கூட்டிடும்‌ இவற்றை நீக்கிக்‌ குரைகழல்‌ கு.றுகு மாறே. 68

ஞானவாய்மை

Without the implements of knowledge, the soul cannot know anything. But these implements cannot help the soul to realize divine wisdom. That wisdom is communicated to the soul by God coming as Guru as the result of long earned penance. Thereby He shows the way to sever connection from these implements and reach His feet.


Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Fifth Sutra

ஐந்தாகு சூத்திரம்‌


Mode of Enlightening

உணர்த்து முறையை

மருவிய பொறியில்‌ ஒன்றும்‌ மாபூதம்‌ ஐந்தில்‌ ஒன்றும்‌
கருவீகள்‌ கான்கும்‌ நீங்காக்‌ கலாதிகள்‌ ஐந்தும்‌ கூடி
ஒருபுலன்‌ நுகரும்‌ இந்த ஒழுங்கொழிக்‌ தயிரும்‌ ஒன்றைக்‌
தெரிவுறா தவனொ மிந்தத்‌ திரள்களும்‌ செயலி லாவே. 63

The soul knows the external object with the help of one of the five senses and one of the five elements when the four mental faculties and the five reals beginning with kalai (inseparable from the soul during births) come into play. Without these implements acting in their order, the soul cannot know a thing, and these have no action without being energised by the soul.

தனக்கென அறிவி லாதான்‌ தானிவை அறிந்து சாரான்‌
குனக்கறி விலாத வாயில்‌ தான்‌௮றி யாது சாரத்‌
தனக்கென அறிவி லாதான்‌ தத்துவ வன்ன ரூபன்‌
தனக்கென அறிவா னால்‌இச்‌ சகலமும்‌ நுகருந்‌ தானே. 64

The soul, which cannot by itself know a thing, will not take up the implements of its own accord. The implements, being unintelligent, cannot attach themselves to the soul. It is through the self-intelligent God that the soul combines with the implements and experiences all things, identifying itself with the reals and assuming their form.

கண்டறி புலன்கள்‌ காணும்‌ கருத்தினால்‌ ஒருத்தன்‌ ஞானம்‌
கொண்டுளம்‌ அறிய மென்னில்‌ கொள்பவன்‌ முதலியாகும்‌
மண்டிய உணர்வு யிர்க்கா மன்னிநின்‌ றறியு மென்னில்‌
உண்டிட வேண்டு வானுக்‌ கொருவன்வே றுண்ட லாமே. 65

If it is stated that just as the soul employs the senses for knowing a thing it uses God’s knowledge for the purpose, such an idea will imply that the soul is the master and divine intelligence is only an instrument in its hand. If, on the other hand, it is held that for the soul divine intelligence knows things by staying therein, it will imply that the soul does not know a thing for itself. It is just like saying that for one man who is hungry another man eats his food.

இருள்ஈனி இரவி தான்வம்‌ திரித்தலும்‌ இரவில்‌ எண்‌. ணும்‌
பொருள்கிலை கண்டு மாந்தர்‌ பொருந்திடு மாறு போல
மருள்‌ நிலை யெங்கும்‌ நீங்க மஇழ்ந்துயிர்‌ தன்னுண்‌ மன்னும்‌
அருளையும்‌ ஓழிய ஞாலத்‌ தறிந்தவா றறியு மன்றே. 66

When the sun rises in the morning and drives darkness away, people directly see things which they wished to see in the night. Similarly, when by being attached to reals, the darkness encircling the soul fades away, soul gladly sees things for itself though it does not think of the grace of God which attached the reals to it, just as people seeing things in daylight do not think of the sun which supplied the light.

அறிந்திடும்‌ மனாதி வாயி
லானவை அ௮வன்ற னாலே
அறிந்திடும்‌ என்றும்‌ ஒன்றும்‌
அறிந்திடா அவைபோல்‌ யாவும்‌
அறிந்திடும்‌ அறியுந்‌ தன்மை
அறிந்திடா கன்மத்‌ தொன்மை
அறிந்தவை நுகரு மாறும்‌
அருளுவன்‌ அமலன்‌ தானே. 67

The mental faculties perceive things with the help of the soul, but none of them knows how it is helped by the soul. Similarly, the soul, which knows things with the help of God, does not know how it is helped by God. It is God who enables the different souls to know and experience things according to their past karma.


Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Fourth Sutra

நான்காஞு சூத்திரம்‌
Five States

எண்ணதன்‌ றநிலாத இதம்‌ எய்திய துரியத்‌ தென்று
ஈண்ணிடும்‌ சுழுத்தி தன்னின்‌ ஈயந்துள தொன்று பின்னும்‌
௮ண்ணிடும்‌ கனவு தன்னில்‌ ஆறேழாம்‌ சாக்கி ரத்தின்‌
கண்ணுறும்‌ அஞ்சா முய கருவிகள்‌ காணுந்‌ தானே. 60

அஞ்சவத்தை

In the last and fifth state below consciousness, ‘there is no implement to count upon (of knowledge or of action). The nest higher state of hyper sleep, one implement viz., prana will attach and in next higher state of sleep the inquiring faculty of mind (சித்தம்) is also present. In the next higher state of dream, the five objects of sense and of action, the mind, judgement and will combine with the soul along with nine kinds of air condition (besides prana). In the state of waking consciousness the five gateways of knowledge and action will be open.

இவ்வகை அவத்தை தன்வில்‌ எய்திடும்‌ கரண மெல்லாம்‌
மெய்வகை இடத்தி லுற்று மேவுமா கண்டு மிக்க
பொய்வகைப்‌ பவம்‌ அகற்றப்‌ புரிந்திடில்‌ அருளா லாங்கே
ஐவகை அவத்தை உய்க்கும்‌ அறிவினாலறிக்து கொள்ளே. 61

A similar set of five states will be perceptible in the forehead, in the processes of knowing during waking consciousness. If soul trains itself to get rid of the fleeting series of birth, the result will be the receipt of God’s grace which will help the soul to pass through the five states of pure consciousness which you will realize only by spiritual experience.

நீக்கமில்‌ அதித மாசு நிறைந்தகே வலமாம்‌ நீர்மை
சாக்கிரங்‌ கலாதி சேர்ந்த ச்கலமாந்‌ தன்மை யாகும்‌
ஊைக்கமில்‌. இரண்டும்‌ கூடா தொழியவோர்‌ நிலயில்‌ நீடும்‌
சாக்கிரா தீதம்‌ சுத்தத்‌ தகைமைய தாகும்‌ தானே. 62

The fifth stale of unconsciousness in the body is comparable to the solitary state of existence. The state of waking consciousness is comparable to the embodied state of the soul constituted by Tatwas beginning with kalai. The higher state of pure consciousness in the body is comparable to the grand pure state of existence. The three states are causal.


Categories
Sivaprakasam

Special Principles – Third Sutra

Special Part

உண்மை அதிகாரம்‌

இங்கவைபொதுஇயம்பும்‌என்பர்கள்‌ இதன்மேல்‌ ஆன்மாத்‌
தங்கிய அஞ்ச வத்தை தன்னுண்மை உணர்த்தும்‌ தன்மை
பொங்கொளி ஞான வாய்மை அதன்பயன்‌ புனிதன்‌ காமம்‌
அ௮ங்கதின்‌ அணைந்தோர்‌ தன்மை அறைகுவன்‌ அருளினாலே. 51

What have been dealt with hitherto constitute the general part of the book. In the other part, called the special, I shall, with the help of the divine grace, speak of the nature of the soul, the five states of consciousness, the mode of making the soul know a thing, the nature of the rising light of divine wisdom, its effect, the use of the holy name (mantram) of God and the nature of the souls who have realised God.


Third Sutra

மூன்ருஞ்சூத்தீரம்‌

Nature of Soul

செறிக்திடும்‌ உடலுள்‌ மன்னிச்‌ சேர்புலன்‌ வாயில்‌ பற்றி
அறிந்ததில்‌ அழுந்தும்‌ ஓன்றும்‌ அறிந்திடா தறியுஈ்‌ தன்மை
பிறிந்தடை அஞ்ச வத்தை பெருகிய மலத்தாற்‌ பேணி
உறுர்தினி ௮இதம்‌ உண்மை உயிர்க்கெனஉணர்த்துமன்றே. 52

ஆன்ம இலக்கணம்‌.

Staying in the body which attaches to it by dint of Karma, the soul gets hold of the object which it is destined to know through the senses, knows it and sinks into its experience. It does not know how it came to know it. From this condition it severs itself and assumes five states of consciousness, owing to the increasing influence of anava malam, in the last of which it goes below the level of consciousness. This is said to be incidental to the nature of the soul in its bound state of existence.

உருஉணர்‌ விலாமை யானும்‌ ஓரொரு புலன்௧க ளாக
மருவீநின்‌ றறித லானும்‌ மனாதிகள்‌ தம்மின்‌ மன்னித்‌
தருபயன்‌ நுகர்த லாலும்‌ உயிர்சட மாத லானும்‌
அருவினை உடலுள்‌ ஆவி அறிவினால்‌ அறிய மன்றே. 53

The body is unintelligent. The senses perceive each a different class of phenomena. The mental faculties act upon the results of sensation. Prana is senseless. Therefore, it is the soul within the inevitable karmic body that knows things with the help of the supreme intelligence.

அறிவெனில்‌ வாயில்‌ வேண்டா
அன்றெனில்‌ அவைதாம்‌ என்னை
அறிவதை உதவு மென்னில்‌.
அசேதனம்‌ ௮வைதா மெல்லரம்‌
அறிபவன்‌ அறியும்‌ தன்மை
அருளுவன்‌ என்னி லான்மா
அறிவில தாழும்‌ ஈசன்‌
அசேதனைத்‌ தளித்தி டானே. 54

If the soul can know things by itself, it does not require the implements of knowledge. If the soul is unintelligent what is the good of the implements? Can implements supply intelligence to the soul? It is not possible, for they are themselves unintelligent. If it is said that God vouchsafes intelligence to the soul, it will imply that the soul by itself has no intelligence, which conclusion is wrong since God does not make the unintelligent intelligent.

அறிவினால்‌ அறிந்த யரவும்‌
அசத்தாதல்‌ அறிதி என்றும்‌
அறிவினால்‌ அறியொ -ணாதேல்‌
ஆவதொன்‌ மின்மை தொன்மை
அறிவுதான்‌ ஒன்றை முந்தி
அதுவது வாகக்‌ காணும்‌
அறிவுகாண்‌ அசத்து மற்ற
தறிவினுக்‌ கறியொ னாதே. 55

Know that whatever is known by the soul with the help of the implements is transient. If God cannot be known to the soul at any time, there is no final good to the soul from God: Ever since the soul took up the body, it has been knowing a thing limitedly by identifying itself with it. Such knowledge is finite, and it cannot perceive the infinite intelligence.

எவ்வறி வசத்த றிந்த தெனில்‌உயிர்‌ அறியா தீசன்‌
அவ்வறி வறியான்‌ அல்ல தசேதனம்‌ அறியா தாவி
செவ்விய கருவி கூடித்‌ தெரிவு தருளிற்‌ சேராது
உவ்வீரு வகைய தென்னில்‌ ஒளியிரு ளொருங்கு றவே. 56

Investigating which intelligence perceives the finite to be such, the soul by itself cannot know the finitude of things (in contrast with the infinite which it does not know). God has no need to perceive the finite, and the remaining maya cannot know the finite as it is unintelligent. The soul, in combination with the implements of knowledge, cannot distinguish the finite from the infinite (as the implements themselves are finite). In its freed condition, the soul does not look at the finite. To know the finite God’s grace (or Wisdom) cannot combine with the implements of knowledge,
as they are opposed to each other like light and darkness.

சத்திது என்ற சத்துத்‌ தானறி யாத சத்தைச்‌
சத்தறிம்‌ தகல வேண்டா அசத்திது சத்தி தென்றோர்‌
சத்திருள்‌ ஒளிய லாக்கண்‌ தன்மைய தரம்‌௮ சத்தைச்‌
சத்துடன்‌ நின்று நீக்குந்‌ தன்மையாற்‌ சதசத்‌ தாமே. 57

The impermanent cannot know what is eternal. The eternal has no need to know the impermanent and get away from it. The soul, which has to know both, does so in the transition stage. When associating itself with the eternal, it has to get rid of the impermanent. So, the soul is Sadasat. And it has the nature of the eye which is neither light nor darkness.

கண்ணொளி விளக்க ஸித்துக்‌
காட்டிடு மென்னீன்‌ முன்னம்‌
கண்ணொளி ஒன்று மின்ரறும்‌
விளக்கொளி கலந்த வற்றைக்‌
கண்ணொளி அகல நின்றே
கண்டிடும்‌ வேறு காணாக்‌
கண்ணொளி விளக்கின்சோதி
கலந்திீடுங்‌ கருத்தொன்‌ றன்றே. 58

If it is stated that the lamp gives light to the eye and shows things to it, it will imply that the eye has no power to see before the lamp supplied the light. The eye stands apart from the things seen and sees them in the light. No doubt, the eye cannot see the things without the light. The power of the eye and the light of the lamp mingle inseparably while seeing things. But both are different entities.

ஓரிடத்‌ திருத்தல்‌ மாயா
உருநிறைம்‌ திடுதல்‌ ஒன்றும்‌
பேரிடத்‌ துறைதல்‌ தானே
பிறங்கறி வாகி நிற்றல்‌
சோர்வுடைச்‌ சடம்நி கழ்த்தல்‌
எனுமிவை சொல்லார்‌ ஈல்லோர்‌
ஓர்விடத்‌ துணரும்‌ உண்மை
ஓளிதரும்‌ உபலம்‌ போலும்‌. 59

As regards the association of the soul with the body while knowing things there are different theories. The wise will not accept that the soul stays in one part of the body, that it fills the body, that it fills space of which the body forms a part, that the soul is self-effulgent or that the unintelligent implements make the soul intelligent. On investigation, it will be found that the soul is like a pure reflecting crystal.


Categories
Sivaprakasam

General Principles – Second Sutra : Part 4

How the Reals work

தத்துவங்கள்‌ காரியப்படும்‌ முறைமை

இததகைமை இறைஅ௫ுளால்‌ உயிர்‌அறியும்‌ அறிவுக(கு)
ஈடாக வாடாதே ஈரிரண்டில்‌ உரைத்த
வித்தைமுகல்‌ ஐவரான்‌ விளங்கு ஞானம்‌
மேவியிடும்‌ என உரைப்பர்‌ அசுத்த மாயை
வைத்தகலை தான்ரோால மாலம்சிறிதே நீக்கி
மருவும்வகை தெரிவிக்கும்‌ வாயில்களின்‌’ பயனைப்‌
புத்திதர வித்தையிடை மின்றறிவை உயிர்க்குப்‌
பொருந்இயிடும்‌ வசைபுணரும்‌ புனிதசத்தி புணர்ந்தே. 39

The four stages through which the word is unfailingly developed for enabling the soul to know things to the extent of its karmic capacity are due ultimately to the action of divine power. By the help of these and that of the five lords of the five pure reals who energise other tatwas, knowledge is said to come home to the soul. The real of Kalai evolved out of impure maya puts aside the original bond a little and quickens the soul. The real of Vidya (‘intimation’) conveys to the soul the know-ledge imparted by the intellect and derived from the senses. These reals act by dint of the pure divine sakthi which actuates them.

பேசரிய அராகம்தம்‌ கன்மத்துக்‌ கீடாப்‌
பெற்றதனில்‌ ஆசைதனைப்‌ பெருகுவிக்கும்‌ நியதி
தேசமிகும்‌ அரசர்தரும்‌ ஆணை செய்தி
செய்தவரைத்‌ துய்ப்பிக்கும்‌ செய்கை போல
நேசமுறு தம்கன்மம்‌ நிச்சயித்து நிறுத்தும்‌
நிகழ்காலம்‌ கழிகாலம்‌ எதிர்கால மென்றே
ஓசைதர வருங்காலம்‌ எல்லைபலம்‌ பு.துமை
உறுவிக்கும்‌ இறைசத்தி உடனாய்‌ நின்றே. 40

The real aragam (inclination) increases the desire in things obtained by the soul according to its karma. The real of destiny (niyathi) appropriates the fruits of karma to its author just like the ruler who orders the fruits of action to be reaped by the doer. The real of time (kala) which takes the shape of past, present, and future makes the soul experience the limit of action, realise its fruit, and feel a novelty in things to come. All these reals act through divine power which is behind them.

ஐவகையால்‌ உறுபயன்கள்‌ நுகரவருங்‌ காலம்‌
அதுபுருட தத்துவமென்‌ றறைந்திடுவர்‌ அறிந்தோர்‌
மெய்வகைய கலாசுத்தி தனின்‌இதற்கும்‌ சுத்தி
மேவியிடும்‌ வகைதானும்‌ விரும்பியநால்‌ வீளம்பும்‌
செய்வகையின்‌ தொடர்ச்சியிங்குத்‌ தோன்றுவிக்மும்‌ குண
சேர்வுபுரி பிரகிருதி இரிகுணமாம்‌ அவைதாம்‌ [த்தின்‌
இவ்வகையிற்‌ சாத்துவித ராசததா மதமாய்‌
இயம்புவர்கள்‌ ஒன்‌ மிரண்டு குணம்பு.ற்க உடைத்தே. 41

The condition of the soul in combination with the five reals mentioned above which tend it to worldly experience is named as the real of “Purusha” by scholars. In the ceremonies of purification of Kalais as situated in different parts of the body, there is reference to the purification of this as well in the scriptures. The real of Mulaprakriti has in it the embryonic combination of the Gunas which produce the sequel of past karma. The Gunas are of three kinds viz., Satwic, Rajasic and Thamasic (which respectively represent the pleasant, desirous, and sad aspects of temper). Each has two distinct qualities.

அலஇூல்குணாம்‌ பிரகாசம்‌ லகுதைவியா பிருதி
அடர்ச்சிமிகுங்‌ கவரவம்‌௮ நியமம்‌இவை அடைவே
நிலவீயிடும்‌ மும்மூன்றும்‌ உயிரொன்றில்‌ கலந்தே
நிற்கும்‌இவை நிறைபுலனின்‌ பயன்‌எவையும்‌ கவரும்‌
குலவிவரு போகங்கள்‌ இடமா மாஞுக்‌
குறைவீல்தளி யாம்‌அலகில்‌ பபுலனிடத்தின்‌ ஒருமை
பலவகையும்‌ உடை.யதாய்ப்‌ பரனருளாற்‌ புர்தி
பஞ்சாசற்‌ பாவகமும்‌ பண்ணுவிக்குர்‌ தானே. 42

The aspects of Guna are countless. Brightness and gentleness are the distinct features of Satwic Guna. Movement and exertion distinguish the Rajasic Guna. False conceit and impropriety are Thamasic Gunas, and their modifications are nine in number. All these affects each soul. The tamasic Guna attracts to the soul the uses of external objects. The Rajasic guna moves the soul to their enjoyment and the satwic guna gives unchanging full enlightenment. The real of Buddhi (intellect) unifies the countless objects of knowledge in diverse ways and with the aid of divine power it gives rise to fifty sorts of manifestation and more.

ஆனதனு வதனிலுறும்‌ அகிலனையும்‌ இயக்கி
ஆங்காரம்‌ நீங்காத அகந்தைக்கு வித்தாய்‌
யானலது பிறரொருவர்‌ எனையொப்பார்‌ புவீயின்‌
இல்லையெனும்‌ இயல்பினதாய்‌ இந்திரியம்‌ புலன்கள்‌
தாம்நுகரும்‌ அளவில்‌அதின்‌ முக்தியுறும்‌ இச்சை
தானுருவாய்ச்‌ சங்கற்ப சதாகதியும்‌ தந்து
மானதமா ஸனதுகநிற்கும்‌ சிந்தைநினை வையம்‌
வந்துதரு மனமொ.நிய வகுப்பொ னஞாதே. 43

The real of ahankara is the moving force behind the breathing process in the body and is the cause of overweening egoism which hardly quits the soul. It is the will that animates the action of the senses. The real of the mind in the form of desire impels the senses to get hold of objects. Its function is thought and perpetual motion. Its investigating and doubting aspect is known as Chittam.

சொன்னமுறை செவிதுவக்கு கோக்கு நாக்குத்‌
துண்டம்‌இவை ஐந்திற்கும்‌ தொகுவிடய மாக
மன்னியசத்‌ தப்பரிச ரூபரச கந்தம்‌
மருவியிடும்‌ இவை௮டைவே வாக்குப்‌ பாதம்‌
பின்னர்வரு பாணிமிகு பாயுவினோ டுபத்தம்‌
பேசலுறும்‌ ஐந்திற்கும்‌ பிறங்கொலிகொள்‌ வசனம்‌
உன்னரிய கமனதா னவிசர்க்கா னந்தம்‌
உற்றதொழில்‌ பெற்றிடுவ துண்மை யாமே. 44

The five senses already mentioned which are respectively situate in the ear, skin, the eye, the tongue, and the nose perceive sound, touch, form, taste, and smell in order. The reals of action situate in the mouth, the foot, the hand, the excretory and sex organs have the functions of causing speech, walking, handling ejecting, and delighting.

மூந்தியஜம்‌ பூதங்கள்‌ வானாதி யாக
முயங்கயெரற்‌ செவிகாசி கண்‌ காமெய்ம்‌ முறையால்‌
இர்தவயி னின்றுவரும்‌ ஐம்புலனும்‌ உயிர்தாம்‌
எய்தும்வகை தம்முருவின்‌ இலங்கியிடும்‌ புறத்து
வந்தடைய இடங்கொடுக்கும்‌ நிரந்தரமாய்‌ வானம்‌
வாயுமிகச்‌ சலித்தெவையுந்‌ இரட்டும்தீ வெம்மை
தந்தவைசட்‌ டொன்றுவிக்கும்‌ நீர்குளிர்ந்து பதமே
தரும்்‌உரத்துத்‌ தரிக்குமிகு தரணி தானே. 45

The five elements (already mentioned) beginning with ether attach themselves to the ear, the skin, the eye, the tongue and the nose and aid in the perception of sense objects by the soul staying in the body. In the external world ether permanently accommodates the other elements; air causes movement and heaping of things; fire heats and unifies them; water cools and softens things; and earth, the primary element, hardens and bears objects.

இந்கிரையின்‌ ஐந்துசுத்தம்‌ ஏ.ம்சுத்தா சுத்தம்‌
எண்மூன்றும்‌ அசுத்தமெனும்‌ இவைமுப்பத்‌ தாழும்‌
மன்னியதத்‌ துவங்களிடை மயங்கிறெடும்‌ துயர்தாம்‌
மருவும்‌உரு நிலையிய வரும்பொழுது வரியார்‌
பன்னகம்‌௮ண்‌ டசம்கனவு படர்வகையே முன்னம்‌
பகரவரும்‌ கலாதிநிலை பரவியசூக்‌ குமமாம்‌
தன்‌ உருவில்‌ அணைந்துபயன்‌ அருந்திஅரன்‌ அருளால்‌
குரையினிடை வருமென்று சாற்றும்‌ நரலே. 46

Thus there are thirty-six reals, five pure, seven mixed and twenty-four impure. Entangled amidst these reals, the soul undergoes a long course of misery and when it quits the body it casts it off as a snake discards its slough, and as the young bird breaks through the egg and suffers a change of personality as in a dream. Even though the patent body is thrown off the soul attaches itself to the persisting subtle body, of which kalai and the like tatwas are constituent parts, and travels to other regions and after reaping the fruits of karma there it comes back to earth by the will of God. This is the view of the scriptures.

தோற்றியிடும்‌ ௮ண்டசங்கள்‌ சவேதசங்கள்‌ பாரில்‌
துதைந்துவரும்‌ உற்பிசம்‌ சராயுசங்கள்‌ நான்இன்‌
ஊற்றமிகு தாவரங்கள்‌ பத்தொன்ப தென்றும்‌
ஊர்வபதி னைந்தமரர்‌ பதினொன்றோ டுலவா
மாற்றளுநீர்‌ உறைவனநம்‌ பறவைகள்‌ காற்‌ காலி
மன்னியிடும்‌ பப்பத்து மானிடர்‌ ஒன்‌ பதும
ஏற்றியொரு தொகைஅதனில்‌ இயம்புவர்கள்‌ யோனி
எண்பத்து நான்குநூா முயிரமென்‌ றெடுத்தே. 47

The sources of birth are of four kinds, namely the egg, sweat, vegetable roots and the womb. And the categories of living beings are seven in number each of which has numerous organic varieties. The plant kingdom has nineteen hundred thousand varieties. Of the creeping creation there are fifteen hundred thousand. Of the celestial beings eleven hundred thousand. Creatures in water, birds of the air and beasts on earth count each ten hundred thousand. Mankind falls into nine hundred thousand, so that all the seven make up a total of eighty-four hundred thousand varieties.


Sudhavadhai

இனையபல பிறவிகளின்‌ இறந்துபிறம்‌ தருளால்‌
இருவினைகள்‌ புரிந்தருந்தும்‌ இதுசகலம்‌ அகலா
மூனமருவும்‌ இருபயனும்‌ ஒருகாலத்‌ தருந்த
முந்துநுக ருந்துபயன்‌ அந்தமுற வந்த
வினையும்‌எதிர்‌ வனையும்முடி வினைஉதவு பயனால்‌
நேராக நேராதல்‌ மேவுங்‌ கால்முற்‌
சினஈருவு திரோதாயி கருணை யாத்‌
திருந்தியசத்‌ திரிபாதந்‌ திகழுமன்ற. 48

சுத்தாவத்தை

The state of going through births and deaths in these categories, doing karmic acts and reaping their results by the will of God, is the embodied state of the soul. When the store of past karmas attaching to the soul, the set of karmas pertaining to the present birth and the group of budding karma for the future are all balanced alike so as to be terminated in a single birth, on account of the indifferent attitude of the soul thereto, the screening power of God, indignant hitherto, turns into the sweet grace of God, the impact of which on the soul takes place in consequence.


Fall of Grace

நாடியசத்‌ இறிபாதம்‌ காலு பாதம்‌
ஈண்‌ ணுவகை எண்ணரிய ஞான பாதம்‌
கூடுமவர்‌ தமக்குணர்வாய்‌ நின்ற ஞானக்‌
கூத்தன்‌ஒரு மூறர்த்திகொடு குறுகி மோகம்‌
நீடியகே வலசகலம்‌ நிகழா வாறு
நிறுத்திமலம்‌ அறுக்கும்‌இது நிலையார்‌ சுத்தம்‌
கேடில்புகழ்‌ தரும்சரியை கிரியா யோகக்‌
கேண்மையரேல்‌ இவைஉணர்த்தக்‌ கிளக்கும்‌ நூலே. 49

சத்திநிபாதம்‌

The said Fall of Divine Grace is of four grades- To the soul? of the highest grade, who are fit for receipt of spiritual wisdom, God, who has been their inner light, appears directly in a visible form as Guru, cuts off their bonds, stops the recurrence of the solitary and the embodied state and ushers in the pure state of existence. These truths should be revealed, according to the view, of the scriptures, to them who have been trained in Charya, Kriya and Yoga paths.


Kinds of Absolution

அரிவையரின்‌ புறுமுத்தி கந்த மைந்தும்‌
அறுமுத்தி திரிகுணமும்‌ அடங்கு முத்தி
விரிவுவினை கெடுமுத்தி மலம்போம்‌ முத்தி
விக்கிரக நித்தமுத்தி விவேக முத்தி
பரவுழுயிர்‌ கெடுமுத்தி சித்தி முத்தி
பாடாண முத்திஇவை பழிசேர்‌ முத்தி
இிரிமலமும்‌ அகலவுயிர்‌ அருள்சேர்‌ முத்தி
திகழ்முத்தி யிதுமுத்தித்‌ இறத்த தாமே. 50

முத்தி பேதங்கள்‌

Diverse goals are aimed at, as absolution, by different creeds. They are the pleasures of women, the annihilation of five categories of experiences, the subdual of three gunas, the destruction of karma, the mere dissolution of bonds, the immortality of the body, the realisation of the self, the annihilation of the soul, the attainment of siddhis and deadening of consciousness as in a petrified condition. All these are of blameable nature. The realisation of supreme bliss by the attainment of divine grace in consequence of the dissolution of three bonds is the highest and faultless of all.