ஐந்தாகு சூத்திரம்
Mode d’illumination
உணர்த்து முறையை
மருவிய பொறியில் ஒன்றும் மாபூதம் ஐந்தில் ஒன்றும்
கருவீகள் கான்கும் நீங்காக் கலாதிகள் ஐந்தும் கூடி
ஒருபுலன் நுகரும் இந்த ஒழுங்கொழிக் தயிரும் ஒன்றைக்
தெரிவுறா தவனொ மிந்தத் திரள்களும் செயலி லாவே. 63
L’âme connaît l’objet extérieur avec l’aide de l’un des cinq sens et l’un des cinq éléments lorsque les quatre facultés mentales et les cinq reals commençant par le kalai (inséparable de l’âme pendant les naissances) entrent en jeu. Sans ces instruments agissant dans leur ordre, l’âme ne peut rien savoir, et ceux-ci n’ont aucune action sans être dynamisé par l’âme.
தனக்கென அறிவி லாதான் தானிவை அறிந்து சாரான்
குனக்கறி விலாத வாயில் தான்௮றி யாது சாரத்
தனக்கென அறிவி லாதான் தத்துவ வன்ன ரூபன்
தனக்கென அறிவா னால்இச் சகலமும் நுகருந் தானே. 64
L’âme, qui ne peut en soi rien savoir, ne prendra pas les instruments de son propre chef. Les instruments, étant inintelligents, ne peuvent pas s’attacher à l’âme. C’est par le Dieu auto-intelligent que l’âme se combine avec les instruments et expérimente toutes choses, s’identifiant aux réalités et assumant leur forme.
கண்டறி புலன்கள் காணும் கருத்தினால் ஒருத்தன் ஞானம்
கொண்டுளம் அறிய மென்னில் கொள்பவன் முதலியாகும்
மண்டிய உணர்வு யிர்க்கா மன்னிநின் றறியு மென்னில்
உண்டிட வேண்டு வானுக் கொருவன்வே றுண்ட லாமே. 65
S’il est dit que, tout comme l’âme emploie les sens pour savoir une chose qu’elle utilise la connaissance de Dieu à cette fin, une telle idée impliquera que l’âme est le maître et l’intelligence divine n’est qu’un instrument dans sa main. Si, d’autre part, il est soutenu que pour l’âme l’intelligence divine sait des choses en y restant, cela impliquera que l’âme ne sait rien pour elle-même. C’est comme dire que pour un homme qui a faim, un autre homme mange sa nourriture.
இருள்ஈனி இரவி தான்வம் திரித்தலும் இரவில் எண். ணும்
பொருள்கிலை கண்டு மாந்தர் பொருந்திடு மாறு போல
மருள் நிலை யெங்கும் நீங்க மஇழ்ந்துயிர் தன்னுண் மன்னும்
அருளையும் ஓழிய ஞாலத் தறிந்தவா றறியு மன்றே. 66
Quand le soleil se lève le matin et éloigne les ténèbres, les gens voient directement les choses qu’ils voulaient voir dans la nuit. De même, lorsque en étant attachée aux réalités, l’obscurité encerclant l’âme s’estompe, l’âme voit volontiers les choses pour elle-même bien qu’elle ne pense pas à la grâce de Dieu qui y attachait les réalités, tout comme les gens qui voient les choses en plein jour ne pensent pas au soleil qui a fourni la lumière.
அறிந்திடும் மனாதி வாயி
லானவை அ௮வன்ற னாலே
அறிந்திடும் என்றும் ஒன்றும்
அறிந்திடா அவைபோல் யாவும்
அறிந்திடும் அறியுந் தன்மை
அறிந்திடா கன்மத் தொன்மை
அறிந்தவை நுகரு மாறும்
அருளுவன் அமலன் தானே. 67
Les facultés mentales perçoivent les choses avec l’aide de l’âme, mais aucune d’entre elles ne sait comment elle est aidée par l’âme. De même, l’âme, qui connaît les choses avec l’aide de Dieu, ne sait pas comment elle est aidée par Dieu. C’est Dieu qui permet aux différentes âmes de connaître et d’expérimenter les choses selon leur karma passé.